Endometriose dieet
Hoe ga je om met reacties van je omgeving?
Via deze blog en ook in de nieuwe endodieet Facebook groep, hoor ik regelmatig dat wanneer je met het dieet wilt gaan beginnen, de reacties uit je omgeving het je er soms niet makkelijk op maken. Ik ging nadenken over hoe dit bij mij ging, maar misschien was het bij mij wel anders omdat ik al vegetariër was, en mijn omgeving daar dus al aan gewend was. Ik denk dat dat wel scheelt. Daarnaast wist mijn directe omgeving hoe erg ik worstelde met mijn gezondheid, en eigenlijk begreep iedereen meteen dat ik hiervoor ging. En ik voelde me al heel snel zó veel beter, dat alle anderen het ook meteen begrepen. Sommigen waren zelfs best onder de indruk dit ik dit volhield en ik kreeg van iedereen te horen dat ik er zo goed uitzag en dat ik afgevallen was.
Maar dit gaat niet voor iedereen zo, niet iedereen zal er namelijk voor openstaan dat het endometriose dieet misschien wel veel gezonder is dan het standaard Hollandse dieet. Voor sommigen is dit zelfs confronterend, het doet ze realiseren dat ze zelf misschien wel niet zo goed bezig zijn. Toch is het een raar idee dat de mensen die om je geven, het soms liever lijken te hebben dat je een slagroomtaart met ze mee-eet tijdens een verjaardag, omdat het zo ‘gezellig’ is, dan dat jij je beter voelt.
Ben je er zelf wel zeker van?
Je kent vast wel mensen uit je omgeving waar je minder snel tegenin zou gaan dan bij andere mensen. Sommige mensen hebben een zekere autoriteit of kunnen heel resoluut ergens over zijn. Wanneer jij er zelf eigenlijk nog niet zo zeker van bent dat je dit dieet gaat volgen, kun je sneller negatieve reacties uitlokken. Mensen voelen je twijfel aan en reageren daar (onbewust) op. Wanneer jij besloten hebt hier écht voor 100% voor te gaan en daar in je communicatie naar anderen daar héél duidelijk over bent (op een positieve manier), zullen mensen minder snel tegen je in gaan. Doen ze dat toch, dan kun je uitleggen dat veel vrouwen zich hierdoor beter voelen (soms zelf hun endometriose helemaal onder controle hebben) dan door synthetische hormonen te slikken (met bijwerkingen), en dat jij het jezelf waard vindt om dit ook voor jezelf te doen.
Toch merk ik ook nog wel eens dat mensen het niet echt begrijpen, op verjaardagen wordt ook aan mij nog wel eens een slagroomtaart aangeboden onder het mom van, dat maakt toch niet uit? En al zondig ik heel soms wel eens, voor een slagroomtaart heb ik dat er echt niet over, want ik weet dat ik me daarna gewoon heel beroerd voel, vooral omdat ik nu zo ‘schoon’ eet.
Wat is logischer?
Kortom, gá ervoor en wees daar resoluut in. Het is eigenlijk raar dat er mensen zijn die denken dat het niet gezond is om dit dieet te volgen (onder het mom van, zoveel laten staan kan toch niet goed zijn?). Het gemiddelde dieet van de gemiddelde Nederlander bestaat uit een ontbijt en lunch bestaande uit (fabrieks)brood en avondeten bestaande uit één portie groenten, wat aardappelen en een stukje vlees. Tussendoor nemen ze dan vaak nog ongezonde snacks en koffie. Hoe kan dat nu beter voor je zijn dat een levenswijze waarin je veel groenten en fruit, oergranen, noten en zaden vol voedingsstoffen eet (en evt vis en biologsich mager vlees) en je geraffineerde producten laat staan? Het is helemaal niet logisch. Laat je omgeving dus niet gaan twijfelen. We zijn met zijn allen soms nogal ver verwijderd geraakt van ons gevoel en ons contact met ons lichaam. We stoppen onszelf vol met ongezonde, onnatuurlijke voeding (zoals shakes uit een pot en repen uit een fabriek) en vinden het dan gek dat we uiteindelijk een keer ziek worden. Breng de balans weer terug in je lichaam (en je leven) en je zult merken dat je daarvoor beloond wordt! Je krijgt meer energie, minder pijn en je word emotioneel stabieler.
Hoe langer ik deze gezonde levenswijze volg, hoe logischer ik het allemaal begin te vinden, en hoe vreemder ik het eigenlijk vind hoe ik zó lang zo slecht voor mezelf heb kunnen zorgen. Met schaamte denk ik terug aan hoe slecht ik at tijdens mijn studententijd. En soms word ik er ook wel eens gek van dat ik in een leuk koffietentje geen koffie verkeerd met een lekkere muffin kan bestellen. En op de zeldzame momenten dat ik dit toch doe, heb ik er na één hap al spijt van. Het is helemaal niet zo lekker als het eruit ziet, ik word er misselijk van en word daarna ook nog eens heel moe. Het wordt dus steeds minder een kwestie van ‘volhouden’, ik wil eigenlijk helemaal niet meer terug. Het voelt goed dat ik nu goed voor mezelf zorg en mijn lichaam geef wat het nodig heeft, en als beloning daarvoor ben ik fitter, slanker en gelukkiger. Ik gun dit iedereen en ik hoop voor jullie allemaal dat jullie omgeving dit jullie ook gunt!
Hoi Heleen
Ik herken dit zeker! Maar ik moet inderdaad ook wel toegeven dat ik zelf nog een beetje twijfel heb, gewoon omdat ik nog maar pas bezig ben en nog geen verbetering merk in mijn pijnen en vermoeidheid. Ik denk dat dit komt omdat ik ondertussen twee operaties heb gehad (andere dan van endometriose) en al verschillende antibiotica kuren achter de rug heb de laatste maanden. En in het ziekenhuis kan je natuurlijk niet vragen voor een aangepaste maaltijd :-). Misschien daarom dat ik niet sterk genoeg in mijn schoenen sta als ik er met iemand over praat. Logisch dat ze dan zeggen “het haalt waarschijnlijk allemaal niets uit”. Maar hoe langer je er mee bezig bent, hoe meer dat het aanvaard wordt, ze voelen nu wel dat ik er volledig wil voor gaan. Vrijdag heb ik mijn eerste afspraak met een orthomoleculaire voedingsdeskundige.
Hoi Vanessa, ik hoop voor je dat je snel verbetering gaat merken! Ik ken je situatie niet precies, misschien dat het inderdaad door de operaties en antibiotica komt dat je nog niet zoveel verbetering merkt. Ik denk dat het goed is voor je om een goede probiotica te nemen en misschien ook eens onderzoek te doen voor jezelf naar ontgiften en misschien candida. Succes!
Hoi Heleen,
Dankje voor de tips. Ik ben al willen beginnen met Spirulina, maar bij de Natuurwinkel vertelde ze me dat ik beter kon wachten tot ik wat gerecupereerd was van de operatie, omdat dit sterk ontgiftend werkt. Ik mag natuurlijk ook niet te veel verwachten na zo’n korte tijd, ik ben geduldig en probeer zo veel mogelijk uit om te zoeken wat voor mijn lichaam werkt. Bedankt voor je reactie Heleen.
Hoi Heleen,
Je schrijft dat als je omgeving ziet dat je afvalt van het endometriosedieet, dat ze dan waarschijnlijk beter begrijpen waarom je je zo streng aan zo’n dieet houdt. Ik ben vandaag begonnen met het dieet in de hoop van endometrioseklachten af te komen, maar op gewichtsverlies zit ik niet te wachten (met mijn 1.73 m ben ik rond de 60 kilo en heb dus geen kilo te veel). Is dit dieet dan misschien toch niets voor mij?
Hoi Famke, zo heb ik het niet helemaal bedoeld hoor, ik zeg alleen dat dit in mijn geval zo was. Maar het was wel nodig dat ik af zou vallen, dus het viel mijn omgeving wel op dat ik er beter uit begon te zien, op meerdere vlakken. Ik ben zelf 1.75 cm en ik woog voor ik zwanger werd 61 kilo, maar voor ik met het dieet begon woog ik 74 kilo. In het begin van het dieet lette ik erop dat ik minder koolhydraten at, omdat ik graag wilde afvallen en van mijn suikerverslaving af wilde. Toen ik eenmaal weer op mijn normale gewicht was, ben ik niet nog verder afgevallen en nu weeg ik dus al maanden ongeveer hetzelfde (tot ik zwanger werd). Ik bleef dus niet afvallen door het dieet. Alles komt weer in balans door het dieet, en dus ook je gewicht.