Dit is een gastblog van tekstschrijfster Kim Bergshoeff. Kim heeft de ziekte van Crohn, een andere auto-immuunziekte in de buik. Ze heeft veel baat bij het endometriosedieet. Kim heeft een eigen blog waarop zij over haar leven schrijft.
Als je gaat eten volgens de regels van het endometriosedieet (een andere manier van eten waar mensen die last hebben van diverse auto-immuunziekten baat bij hebben), ga je kritisch kijken naar de koekboeken die je in de kast hebt staan (aangenomen dat je kookboeken in de kast hebt staan natuurlijk). Zelf merkte ik dat ‘The naked chef returns’ van Jamie Oliver nog steeds heel bruikbaar is: er staan veel recepten voor lekkere salades in, zijn vispakketjes met groenten passen goed in het endometriosedieet en zijn pastarecepten maak ik tegenwoordig gewoon met spelt- of kamutpasta. Maar meer keuze is natuurlijk altijd beter. Dus toen vriendin Marieke, die ook al maanden geen suiker of wit meel meer eet, zei: “Je mag al mijn boeken lenen, maar niet mijn kookboeken van Amber Albarba want die heb ik elke dag nodig” werd ik wel nieuwsgierig.
Of je nu een plank vol hebt staan met nog zeer bruikbare kookboeken of een kook-nitwit bent die de receptkaarten van de Albert Heijn al het toppunt van culinair vond: als je het endometriosedieet volgt, zijn de boeken van Amber Albarda een goede aanvulling op je culinaire bibliotheek. Of een gezonde start (doe in dat geval het grootste deel van je Albert Heijn receptenkaartjes maar bij het oud papier, je zult zien dat je ze niet meer nodig hebt).
Vaak vormt een schokkende gebeurtenis of een slechte periode de aanleiding om je leven helemaal om te gooien. Voor Amber was dat het moment dat ze in de spreekkamer zat van twee Argentijnse artsen met haar haar, dat was uitgevallen, in haar handtas. Amber was op reis in Argentinië waar ze ineens last kreeg van haar gezondheid; een hardnekkige verkoudheid die maar die over ging, gewichtstoename en tot overmaat van ramp haaruitval. De artsen vertelden haar dat ze een auto-immuunziekte had die het gevolg was van jarenlang ongezond eten. En in tegenstelling tot wat de meeste reguliere artsen doen in zo’n geval, kreeg ze geen medicijnen maar leerden ze haar wat een goed voedingspatroon is. Het besef dat ze, als ze dit allemaal eerder had geweten, een hoop ellende had kunnen voorkomen, deed haar besluiten van baan te veranderen. Amber is nu voedingscoach.
Haar methode is gebaseerd op het idee dat je lichaam voedsel dat in een fabriek bewerkt is niet meer herkent als voedsel en het daardoor de broodnodige voedingsstoffen er niet uit kan halen. Als die er al in zitten. Daarom blijft je lijf ‘honger’ houden: het wil dat je meer gaat eten in de hoop dat het met de volgende hap wel vitamines en mineralen binnenkrijgt. Zoals Michael Pollan al in zijn boeken schreef, hebben wij een spijsverteringsstelsel dat 40.000 jaar geleden is ‘ontworpen’ en dat niet gebouwd is op voedselachtige substanties die in laboratoria in elkaar zijn gedraaid door mensen met douchemutsen op.
Net als Pollan pleit Amber voor echt eten, zo veel mogelijk puur en onbewerkt, biologisch en met veel variatie. Vermijd suiker, supermarktbrood en alles waar ‘light’ of ‘mager’ op staat. En wees niet bang voor de goede vetten zoals olijfolie, notenolie en kokosolie. Je hebt goede vetten juist nodig, óók als je af wil vallen. Ook vertelt ze waarom het tegenwoordig geen overbodige luxe is om voedingssupplementen te slikken, ook al eet je nog zo gezond.
Er staat veel informatie in over voeding, over wat ook alweer vrije radicalen zijn, waarom het zo slecht is om bespoten groente en fruit te eten en op bladzijde 166 vind je handige katernen met daarin de meest en de minst bespoten groenten. Handig voor het geval de Albert Heijn een keertje geen biologische avocado of paprika heeft. Dan weet je dat het van die avocado niet zo erg is, maar dat je die paprika de volgende dag maar even bij Marqt of de natuurwinkel moet halen.
In het boek lees je ook diverse verhalen uit de praktijk van Amber. Zelf vind ik het wel jammer dat die voorbeelden vooral gaan over afvallen en er geen ervaringsverhalen in staan van cliënten met een auto-immuunziekte.
Genoeg te lezen dus, in dat boek van Amber Albarda, maar de favoriete recepten van vriendin Marieke heb ik nog steeds niet kunnen vinden. “Nee,” zegt ze, “die staan ook in het KOOKBOEK.” Er zijn dus twee verschillende boeken met bijna dezelfde titel: Eet jezelf mooi, slank & gelukkig en Eet jezelf mooi, slank & gelukkig kookboek. Oftewel: Amber met de appel en Amber met de eetstokjes.
In Amber met de appel vind je vooral heel veel informatie over ons moderne voedingspatroon en wat daar allemaal mis mee is, waar je je lichaam wél een plezier mee doet en een paar recepten en menusuggesties. Wil je meer informatie over voeding? Koop dan Amber met de appel. Ben je al geheel overtuigd van het feit dat je je voedingspatroon om moet gooien en ben je vooral op zoek naar lekkere, gezonde en betrekkelijk eenvoudige recepten, koop dan Amber met de eetstokjes. Of verwen jezelf en koop ze allebei.
De recepten passen goed binnen het dieet en zijn niet moeilijk. Vooral de tomatenchips uit Amber met de stokjes maak ik vaak tussen de middag voor mezelf: lekker voor over de salade. Alleen toen ik mijn bonen op de ouderwetse manier ging koken, zoals in Amber met de appel beschreven, sprongen mijn aduki’s binnen 10 minuten uit hun velletje. Die eerste 10 minuten op hoog vuur doe ik dus de volgende keer niet meer, eens kijken of dat beter gaat. En als je de linzensalade uit Amber met de stokjes gaat maken, kies dan niet voor rode want die vallen dus uit elkaar (dat staat er niet bij).
Maar verder een ideale start van je nieuwe culinaire bibliotheek. In plaats van ‘de dikke van Dam’ sla je er straks ‘de slanke Albarda’ op na als je iets wil weten over koken. Als klein minpuntje vind ik de titel wat suf: kun je je daadwerkelijk gelukkig eten? Fitter wel, daar ben ik van overtuigd en Amber volgens mij ook.
Pingback: Met je haar in je handtas « Over Crohn en andere ongemakken
Deze 2 boeken hebben mijn leven echt veranderd in positieve zin. Ik heb ook een auto immuunziekte, en sinds ik deze leefwijze ben gaan volgen, voel ik me lekkerder in mijn vel, ben ik minder vermoeid, en kan ik van eten genieten zonder er krampachtig mee om te gaan. En om op de laatste vraag van hierboven te beantwoorden. Ik voel me inderdaad gelukkiger door dit eetpatroon, waarschijnlijk omdat ik me vele malen lekkerder voel.