Persoonlijke ervaringen
En toen had ik weer een cyste… wat nu?
Ik ben jarenlang niet voor controles geweest bij een endometriose specialist of gynaecoloog. Ik had daar ook erg slechte ervaringen mee, en ze konden me toch niet verder helpen. Maar nu, ruim 21 maanden na mijn zwangerschap, leek het me wel een goed idee om weer eens naar een specialist te gaan. Sinds ongeveer mijn laatste twee menstruaties had ik ook ineens veel meer pijn, en ik had al het gevoel dat er wat aan de hand was.
Bronovo in Den Haag
Ik had een afspraak bij het Bronovo ziekenhuis in Den Haag. Ik zat voorheen bij de VU, maar ik wilde daar om verschillende redenen niet meer naartoe. Ik heb er niet alleen een nogal slechte laatste ervaring mee, maar ook veel nare herinneringen aan een moeilijke tijd. Er zitten natuurlijk wel goede specialisten zoals dr. Mijatovic, maar de wachtlijst is enorm en ik kreeg altijd andere artsen te zien. Ik had goede verhalen over het Bronovo gehoord, ook zij hebben een endometriose centrum, Endometriose in Balans genaamd. Ze werken er ook met een diëtiste (volgens endo dieet!) en psychologen samen en alleen al het feit dat ze ook met dat soort dingen bezig zijn, spreekt me heel erg aan.
Ik had een afspraak met dr. Rhremrev, een endometriose specialist. Helaas was het op de echo al snel duidelijk dat er een reden was voor mijn toegenomen pijn: een cyste op mijn linkereierstok (3,5cm) en ook nog verkleefd met mijn baarmoeder. Ik hoor begin volgende maand meer over de behandeling, want dat gaat eerst nog overlegd worden met het team. Ik wil graag kwijt dat mijn ervaring met het Bronovo erg positief is. Het is er kleinschalig en iedereen was erg vriendelijk en ook persoonlijk. Ook hoefde ik niet ontzettend lang te wachten op een afspraak. Al met al vond ik het er allemaal heel prettig en ik ben blij dat ik ben overgestapt.
Oorzaak stress?
Dit is natuurlijk wel heel erg slecht nieuws. Ik heb de afgelopen tijd een nogal moeilijke periode doorgemaakt. Eigenlijk heb ik het al vrij lang nogal zwaar. In januari dit jaar is mijn relatie geëindigd en sindsdien ben ik een alleenstaande moeder. Erg heftig allemaal, ik was al ruim 10 jaar samen met hem en dat is niet niks. Ik kan dus wel zeggen dat ik echt extreem veel stress heb gehad de afgelopen maanden. Ook al is dit wel het beste, het blijft iets heel heftigs en naars om mee te maken. Persoonlijk denk ik dat dit zeker wel bijgedragen kan hebben dat het weer slechter mijn endometriose gaat. Stress is zo ontzettend funest voor onze gezondheid. En mijn leven was gewoon op verschillende vlakken echt heel zwaar. Ook heb ik een tijdje nogal slecht gegeten… ik had zoveel verdriet dat ik nogal een chocolade-verslaving ontwikkelde. Soms was dat het enige wat mij hielp te kalmeren van hevige emoties. Dat liep steeds meer uit de hand. Ik probeerde daarnaast als ‘compensatie’ wel me zoveel mogelijk aan het dieet te houden, maar ik was echt niet zo goed bezig. Ik wist dat ook wel, maar ik vond dan dat ik het toch al zo moeilijk had dat het wel ‘mocht’. Ik ben er gelukkig weer mee gestopt, en ik ben dan ook wel uit het diepste dal. Het gaat eigenlijk best goed met me nu, maar het is dus wel heel zuur dat ik nu weer een cyste heb en er ook best veel pijn van heb. Het is niet handig als je niks kan door de pijn en geen partner meer hebt die je dan kan helpen bij de zorg voor je kind.
Dus ja, even een heel persoonlijk verhaal. Voor mijn gevoel heeft dit ergens wel allemaal met elkaar te maken, vandaar dat ik het deel. Ik volg nu weer 100% het dieet (oké, soms 95%) en ik ga nadenken over wat ik verder zelf kan doen. Ik ga in ieder geval weer serrappeptase nemen, dit heb ik al een hele tijd niet meer genomen. Verder twijfel ik nog over wat ik nog meer zal doen, ik ga daarvoor misschien ook eerst naar iemand toe die ook kan testen. Ik denk oa aan maca, maar misschien ook wel NAC. Ik merk ook dat mijn cyclus korter is geworden, vooral van ovulatie tot menstruatie. Dit is een typisch teken van teveel oestrogeen/te weinig progesteron. Maca zou daar goed bij kunnen helpen misschien.Ik weet het nog niet.
Op het moment ben ik niet aan de pil of andere hormonen. Ik heb ook aangeven dat ik daar geen voorstander van ben. Ik wacht verder af wat ze gaan zeggen over een maand. Waarschijnlijk is opereren niet meteen nodig, dat kan altijd nog. Ik hou jullie op de hoogte!
* update * ik was toen ik hoorde dat ik weer een cyste had 3 weken geleden, meteen begonnen met serrapeptase. Ik ben nu net weer ongesteld geworden en ik had echt zo veel minder pijn dan sinds de laatste paar keer! Echt een wereld van verschil. Ik had namelijk echt heel veel pijn sinds ik weer een cyste had, ook vooral op die plek. Maar nu was het gewoon goed te doen, ik functioneerde gewoon. Het enige verschil met daarvoor was dat ik nu dus met serrapeptase was begonnen. Wat een fantastisch middel!
Sterkte Heleen.
Ik ervaar zelf ook dat wel/geen stress een wereld van verschillende is.
Blijf maar goed bij je zelf en sta in liefde bij en achter je zelf.
Succes
Hi Heleen, wat vervelend om te lezen allemaal. Heel veel sterkte.
Jeetje wat een heftig verhaal. Bedankt voor het delen. heel herkenbaar. Bij mij is de cyste ook (zelfs 2x) ontstaan na het uitgaan van een relatie. Wat ook een heel diep dal heeft veroorzaakt. Dus naar mijn idee heeft stress hier zeker een grote invloed op. Fijn dat bronovo zo goed bevalt. Ik ben nu net bij het VU in behandeling, wel is mijn nieuwe afspraak nu vervroegd met een maand.heel veel succes! Gr. Judith
Heej Heleen! Wat heftig en shit allemaal! Veel sterkte gewenst!
Ha Heleen!
Wat een narigheid allemaal!! Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat dit kleine berichtje voor jou een grote steun kan zijn, zoals jouw tips en adviezen altijd voor mij geweest zijn!!
Heel veel liefs van Yvonne
Hoi Heleen,
Wat naar om te lezen! Maar wel moedig dat je het deelt! Ik wens je heel veel sterkte met de situatie maar ook met de beslissingen die je moet nemen. Dat vind ik zelf altijd zo moeilijk…. waar doe je goed aan… op korte en op lange termijn en dan heb je nu de zorg voor de kleine die je daarin mee moet nemen! Heel veel sterkte nogmaals!
Beste Heleen, ik vind heel erg voor je! Ik neem geen pil of zoladex, wil de tijd geven tot eind van dit jaar. Ben begonnen met Chinese kruiden.Mijn gezondheid is slechter aan toe na 2x laperoscopie, heel veel morfine gehad. Mijn bloedsomloop is niet goed waardoor Mijn lichaam niet goed kan functioneren, bij menstruatie gaat het niet volledig weg waardoor we endometriose hebben. Ik volg de integrale yoga cursus, door ademhalings oefeningen verhelpt de klachten. En dieet niet 100% , zit op 95%. Door stress op werk had ik Chocola gegeten, nu heb ik schijt aan want mijn gezondheid is belangerijk en niet mijn werk.En je hebt een kind, dat is de onvoorwaardelijk liefde, mooiste wat er is! sterkte!
Beste Heleen!
Echt een super naar verhaal om het te lezen!
Ik denk dat ik hetzelfde voel als jij nu!
Mijn ex-vriend heeft mij na 4 jaar verlaten precies nadat ik mijn kijkoperatie had
Momenteel ervaar ik ook meer pijn met de cyclus
Ik wens jou veel sterkte toe! En ik weet dat wij vrouwen sterker zijn dan wij lijkens
Beste Heleen,
Dat is inderdaad heel heftig zoals ik uit eigen ervaring weet: ik ben gescheiden toen mijn kind 1 jaar was en ben daarna jaren alleenstaande moeder geweest met een veel te druk leven. Ook bij mij kwam de endometriose terug ( de klachten) na zo’n twee jaar en ik heb begrepen dat dat zou kunnen komen omdat je tijdens je zwangerschap ‘baadt’ in de progesteron. Daardoor is de balans oestrogeen- progesteron (tijdelijk) gunstiger. Momenteel onderga ik weer onderzoeken omdat mijn klachten alleen maar toenemen, met name vermoeidheid. Ik heb besloten niet langer genoegen te nemen met ‘endometriose als verklaring voor alles’. Dat was bij mij nl het geval, alles wordt aan de endo opgehangen. Maar je lijf is een nogal ingenieus systeem waarin alles samenhangt dus ik begon daar erg aan te twijfelen. Ja, ik heb heftige endo maar is er niet méér?
Heleen, wat vervelend voor je. Ik wens je heel veel sterkte en een dikke knuffel!
Heleen, wat mooi hoe je je persoonlijke verhaal met ons deelt. Het is heel menselijk en begrijpelijk dat de balans een tijdje verstoord raakt na zo’n ingrijpende gebeurtenis en je je toevlucht hebt gezocht in eten. Soms is de kracht er gewoon even niet. Heel herkenbaar hoor;-) Fijn dat het nu weer wat beter me je gaat. Wie weet heeft dit op termijn ook weer een positieve invloed op je cyste en klachten. Ik hoop dat je een weg vindt waar je je prettig bij voelt en die verlichting geeft.
Veel goeds voor jou en je kindje.
Alice
Jouw verhaal lijkt op het mijne, we pakken de draad weer op, sterke vrouw ! En sterkte vrouw!
Oh lieve Heleen!
Wat een nare periode, die natuurlijk gepaard gaat met allerlei heftige emoties en stress!
Dat terwijl je de grootste deel van de tijd aan het moederen bent en dus niet toekomt aan je eigen gevoelsleven. Heel veel kracht en liefde in deze periode! Het is inderdaad soms onvermijdelijk, de stress en logisch ook dat je dan tijdelijk niet meer in je kracht staat.
Hier een ongevraagde tip maar wie weet heb je er wat aan!
Het laatste jaar hebben mij verschillende rituelen door heftige emoties heen geholpen. Ik wilde je die nu ik je verhaal lees niet onthouden. Ik heb ook het idee dat ze helpen iig met het niet opgeslokt raken door die energievreters en onmachtgevoelens. In het boek de tao van de vrouw staan verschillende oefeningen. Ik gebruik zelf eigenlijk dagelijks de buikmassage. En ga zodra ik iets heftigs meemaak ook een buikmassage doen. Eigenlijk masseer je alle drukpunten die rondom je buik liggen en zo merk ik ook altijd dat de emoties vervlakken/wegebben. Ronde draaiende bewegingen van je navel naar buiten toe. Heel simpel maar doeltreffend en volgens mij ook echt goed voor endo. De opgezette, harde buik trekt iig snel weg.
Veel liefs!
Noortje
Bedankt voor de tip over dit boek, lijkt me erg interessant!
Wat rot voor je, Heleen. Ook ik denk dat stress een hele grote factor is, zo ervaar ik het zelf in elk geval wel. Fijn dat je inmiddels weer zover bent dat je beter eet. Hopelijk breken er ook (emotioneel) betere tijden aan voor je binnenkort.
Hopelijk komt het Bronovo met iets waar je ook achter kunt staan. Ik ben zelf ook geen voorstander van hormonen en dan komt het toch eigenlijk neer op óf opereren, óf de boel maar een beetje aankijken en goed voor jezelf zorgen (dieet, voldoende slaap, beweging en zo min mogelijk stress), dus tja daar word je ook wel eens moedeloos van.
Je hebt mij (en aan de reacties te zien talloze anderen) ontzettend geholpen met deze site, daar heb ik je nog nooit voor bedankt, dus bij dezen 😉 Het was echt een baken voor mij in een hele moeilijke tijd, zo ziek en zo wanhopig klaar om iets, wat dan ook, te proberen maar je weet niet wat… en dan vind je deze site en gaat er een wereld voor je open. Echt top.
Ik wens je heel veel sterkte.
Hoi Heleen, goed dat je dit deelt en heel heftig voor je! Ook heel herkenbaar, je kunt nog zo gezond eten (en daar ben ik ook al jaren mee bezig) maar stress is inderdaad heel slecht voor je immuunsysteem. Daar kan geen gezonde voeding tegenop, al kun je het met gezonde voeding wel beter aan, weet ik uit ervaring. Maar verdriet en boosheid zijn emoties waardoor je snel in een valkuil als ‘suikers’ stapt… goed dat je nu weer met je dieet bezig bent en zie alles ook als een les. Ik wens je veel sterkte, kracht en wijsheid toe en hoop dat je de juiste behandeling vindt voor jou. Ik ben afgelopen weekend begonnen met Chinese kruiden. Hoop dat dat resultaten gaat geven.
Bedankt voor jullie ontzettend lieve reacties allemaal, ook op Facebook. Het doet me echt heel erg goed. Het eigenlijk nu best goed met me, mijn leven is eigenlijk veel beter nu maar het was wel een heel zwaar proces. En ik heb ook een klein beetje goed nieuws: ik was nadat ik hoorde dat ik weer een cyste had, meteen weer begonnen met serrapeptase (dit was 3 weken geleden, en ik hield me ook helemaal aan het dieet). Afgelopen weekend was ik weer ongesteld geworden, en tot mijn grote verbazing en opluchting had ik echt zó veel minder pijn! Ik kon het bijna niet geloven. Dat moet wel door de serrapeptase komen. Dit geeft mij echt hoop en het is sowieso gewoon een hele opluchting dat de pijn dusdanig minder was dat ik gewoon kon blijven functioneren. En ik hoor veel dezelfde soort verhalen over serrapeptase. Kortom, echt een heel bijzonder middel is het, zonder enige bijwerking!
Hoi Heleen,
wat een heftige periode heb je gehad!
Mooi om te lezen hoe je dit verwoord en hoe je vanuit een dal weer omhoog aan het klimmen ben. En ik vind het echt zo knap van je hoe je het dieet weer oppakt, dit getuigd van enorme kracht!
Zelf herken ik helaas ook de toegenomen pijnklachten.
Ik ben na de bevalling hormoonvrij gebleven, eindelijk even niets. Maar nu 2,5 jaar later worden de menstruaties pijnlijker. De serrapeptase heb ik ook in de kast te staan, wellicht een idee om ook weer mee te starten. En ik ben zoooooo afgedwaald van het dieet, ik zit weer volop in de suikerverslaving denk ik. 🙁
Heel veel sterkte!
Hoi,
Wat een uitgebreide website, fijn om ervaringen te lezen! Wat mij opvalt is dat menstruatiepijn minder is als ik geen stress heb! Stress is ook een belangrijke factor bij het wel of niet opnemen van voedsel. Je kan nog wel zo goed diëten, als iets in je omgeving stress oplevert schiet het nog niet op. Heel interessant de link die je legt met candida. Er zijn op het gebied van endometriose ook veel studies in het Engels of Duits te lezen. Je kunt er dagen aan besteden! Wat zit het lichaam toch technisch in elkaar. Ik ga aan de slag met jouw tips! Zelf heb ik goede ervaringen met Floradix (natuurlijke ingrediënten) tabletten, 2x daags een half uur voor het eten, werkt heel goed voor de darmflora. Tip van mijn verloskundige tijdens mijn eerste zwangerschap. (Daarna kreeg ik pas klachten en diagnose). Nu alle zeilen bij voor een tweede!… Succes met deze blog!